Po ogłoszeniu przez Ministra Finansów i Zatrudnienia, że Malta nie wprowadzi żadnego elementu globalnych przepisów Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) dotyczących przeciwdziałania erozji bazy podatkowej (GloBE Rules) w 2024 r. Malta wydała przepisy odzwierciedlające to stanowisko, publikując w dniu 20 lutego 2024 r. obwieszczenie prawne nr 32 z 2024 r. (LN 32/24).

LN 32/24, zatytułowana "Przepisy Unii Europejskiej w sprawie globalnego minimalnego poziomu opodatkowania wielonarodowych grup przedsiębiorstw i dużych grup krajowych, 2024", nie zawiera:

• zasady włączenia dochodu (IIR), 
• zasady nieopodatkowanych zysków (UTPR) 
• kwalifikowanego krajowego podatku wyrównawczego (QDTT), które znajdują odzwierciedlenie w Dyrektywie UE w sprawie Minimalnego Opodatkowania (Dyrektywa Rady (UE) 2022/2523), za pośrednictwem której zasady GloBE OECD zostały przyjęte w całej Unii Europejskiej.

Niezależnie od decyzji Malty o rezygnacji z wprowadzenia jakiegokolwiek elementu Zasad GloBE, zgodnie z zasadą 2(1) LN 32/24, transpozycja niektórych aspektów Dyrektywy UE w sprawie Minimalnego Opodatkowania była nadal wymagana, aby pomóc w osiągnięciu celu Rady UE, jakim jest "zapewnienie prawidłowego funkcjonowania systemu globalnego minimalnego poziomu opodatkowania grup przedsiębiorstw wielonarodowych i dużych grup krajowych w Unii". Osiągnięcie celu Rady częściowo wymaga nałożenia na "krajowe podmioty wchodzące w skład tych państw członkowskich obowiązku dostarczania informacji podmiotom wchodzącym w skład innych państw członkowskich i jurysdykcji państw trzecich, tak aby inne państwa członkowskie i jurysdykcje państw trzecich były w stanie stosować UTPR". Musi to się odbyć przy jednoczesnym zminimalizowaniu obciążenia administracyjnego dla opóźniających się jurysdykcji, takich jak Malta.

Malta transposes EU's Global Minimum Tax Directive reflecting non-implementation position for IIR, UTPR and QDTT (ey.com)

W dniu 8 lutego 2024 r. Ministerstwo Finansów Estonii ogłosiło zatwierdzenie przez rząd przepisów dotyczących Drugiego Filaru. Chociaż Estonia zdecydowała się odroczyć wdrożenie dyrektywy w sprawie podatku minimalnego do 2030 r., zatwierdzone przepisy dotyczą w szczególności obowiązków sprawozdawczych. Następnym krokiem jest poddanie przepisów przeglądowi w estońskim parlamencie. W przypadku przyjęcia przez parlament, ustawa zostanie następnie przesłana do prezydenta Estonii. Prezydent może zdecydować o podpisaniu ustawy lub odesłaniu jej do parlamentu w celu dalszego rozpatrzenia. Po podpisaniu przez prezydenta, obowiązki sprawozdawcze w ramach Drugiego Filaru staną się obowiązującym prawem w dniu określonym w przepisach.

W dniu 6 lutego 2024 r. Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) opublikowała aktualizację wyników wzajemnych ocen przepisów krajowych jurysdykcji w ramach działania 5 (szkodliwe praktyki podatkowe) projektu OECD/G20 dotyczącego erozji bazy podatkowej i przenoszenia zysków (BEPS). Zaktualizowane wyniki obejmują cztery preferencyjne systemy podatkowe. Najnowszy przegląd odzwierciedla fakt, że określone systemy w Hongkongu i Zjednoczonych Emiratach Arabskich zostały zmienione w celu dostosowania do standardu i są obecnie uważane za nieszkodliwe, a określone systemy w Albanii i Armenii zostały zniesione.

OECD opublikowała również zaktualizowane wyniki przeglądu czynnika istotnej działalności w związku z przepisami krajowymi 12 jurysdykcji, które zostały zidentyfikowane przez Forum ds. Szkodliwych Praktyk Podatkowych (FHTP) jako "jurysdykcje nie stosujące podatków lub stosujące tylko nominalne podatki". W przypadku ośmiu jurysdykcji nie zidentyfikowano żadnych kwestii. W przypadku pozostałych czterech jurysdykcji (Anguilla, Bahamy, Barbados i Wyspy Turks i Caicos) FHTP zidentyfikowało obszary wymagające szczególnego monitorowania. W przypadku Anguilli wydano również zalecenia dotyczące znacznej poprawy.

Czytaj więcej: OECD releases 2024 update on peer reviews under BEPS Action 5 on harmful tax practices (ey.com)

W dniu 16 lutego 2024 r. Arabia Saudyjska opublikowała w Dzienniku Urzędowym przepisy podatkowe dla siedzib regionalnych (RHQ Tax Rules). Nowe przepisy podatkowe RHQ mają na celu wyjaśnienie zakresu i warunków ulg podatkowych dla podmiotów RHQ, zgodnie z zapowiedzią rządu Arabii Saudyjskiej z grudnia 2023 r.

Czytaj więcej: Saudi Arabia unveils new tax rules for the Regional Headquarters program (ey.com)

Nowa Zelandia nie przyjmie niedawno opublikowanego przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) uproszczonego i usprawnionego podejścia do krajowych podstawowych działań marketingowych i dystrybucyjnych. Nowozelandzki Inland Revenue potwierdził, że uproszczone i usprawnione podejście, które jest opcjonalne do wdrożenia przez jurysdykcje, nie będzie miało wpływu na istniejące nowozelandzkie przepisy dotyczące cen transferowych i nie zmieni żadnych istniejących nowozelandzkich wytycznych.

Istniejące zasady i praktyki w zakresie cen transferowych będą nadal miały zastosowanie do określania warunków rynkowych dla zagranicznych dystrybutorów działających w Nowej Zelandii. Mali dystrybutorzy hurtowi z kapitałem zagranicznym o przychodach poniżej 30 mln NZ$ mogą nadal stosować istniejący krajowy środek upraszczający.

Dystrybutorzy będący własnością Nowej Zelandii działający w zagranicznych jurysdykcjach będą również musieli nadal stosować nowozelandzkie zasady dotyczące cen transferowych w odniesieniu do swoich nowozelandzkich zobowiązań podatkowych, niezależnie od tego, czy zagraniczna jurysdykcja zdecydowała się na zastosowanie usprawnionego i uproszczonego podejścia.

Czytaj więcej: New Zealand Government opts out of Pillar One, Amount B (ey.com)

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 29 lutego 2024 r., sygn. I SA/PO 804/23 orzekł, że kwota pożyczki (kredytu) udzielonej przez podatnika udziałowcowi albo akcjonariuszowi lub podmiotowi powiązanemu z udziałowcem albo akcjonariuszem została wprost wymieniona w art. 28m ust. 3 pkt 1 CIT jako mieszcząca się w zakresie pojęcia tzw. ukrytych zysków.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 lutego 2024 r., sygn. II FSK 714/21 orzekł, że normatywne zaliczenie do urządzeń przemysłowych także środków transportu, i to bez żadnych ograniczeń, wskazuje, że określenie "urządzenia przemysłowe" należy rozumieć możliwie szeroko, jako wszelkie urządzenia, które racjonalnie rzecz biorąc mogą być wykorzystywane w konkretnej gałęzi gospodarki - przemyśle. Zaliczenie urządzenia do "urządzeń przemysłowych" w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 CIT zależy od obiektywnych cech konstrukcyjnych i użytkowych tego urządzenia, a nie od okoliczności, czy lub w jaki sposób urządzenie to jest w danym okresie wykorzystywane.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 lutego 2024 r., sygn. II FSK 669/21 orzekł, że w oparciu o art. 24b ust. 1 CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2019 r. należy stwierdzić, że dochody ze sprzedaży (zbycia) nieruchomości, o której mowa w ww. przepisie nie wchodzą w zakres pojęcia „dochody z nieruchomości”, o którym mowa w lit. g art. 17 ust. 1 pkt 57 CIT. W konsekwencji dochód funduszu z odpłatnego zbycia nieruchomości komercyjnej będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 23 lutego 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.705.2023.2.AZ, że projekt polegający na stworzeniu innowacyjnej metody lokalizacji miejsca potencjalnej awarii kabla energetycznego (wykrywanie awarii sieci) należy uznać za działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT – uprawniającą do skorzystania z ulgi B+R zgodnie z art. 18d CIT.

Minister Finansów stwierdził w interpretacji ogólnej z dnia 13 lutego 2024 r., sygn. DD8.8203.1.2021, że do kosztów kwalifikowanych ulgi badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 PIT i art. 18d ust. 2 pkt 1 CIT, należą poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu, w tym również należności z tytułu usprawiedliwionej nieobecności pracownika, do których poniesienia pracodawca jest zobowiązany na podstawie odrębnych przepisów, m.in. te dotyczące urlopu oraz choroby.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 12 lutego 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.703.2023.2.MC, że wynagrodzenie z tytułu oprogramowania nabywanego w modelu SaaS (subskrypcyjnym) nie mieści się w katalogu określonym w art. 21 ust. 1 pkt 1 CIT, w związku z czym wypłata ww. należności do dostawcy, będącego podmiotem zagranicznym nie spowoduje powstania obowiązku poboru podatku u źródła.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 1 lutego 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.637.2023.2.AK, że leasing laptopów należy zaliczyć do kategorii urządzeń przemysłowych, handlowych lub naukowych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 CIT i art. 12 ust. 4 polsko-holenderskiej u.p.o. Tym samym, wynagrodzenie wypłacane kontrahentowi z tytułu leasingu laptopów podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła, a na spółce ciążą z tego tytułu obowiązki płatnika.