Wydanie: 2/2024

Newsletter Podatki międzynarodowe

Zapraszamy do kolejnego wydania naszego newslettera dotyczącego podatków międzynarodowych. W regularnych miesięcznych podsumowaniach dzielimy się aktualnościami ze świata i Europy, a także sprawdzamy co nowego w PE i w BEPS. 
 

Subskrybuj newsletter

Temat miesiąca

BEPS 2.0: Prace nad polskim projektem ustawy implementującej globalny system minimalnego opodatkowania

Zgodnie z zapowiedziami Ministerstwa Finansów już w marcu br. powinien być gotowy projekt ustawy wdrażającej unijną dyrektywę w zakresie systemu globalnego minimalnego opodatkowania. Polskie przepisy będą najprawdopodobniej obowiązywały od 1 stycznia 2025 r.

Czytaj więcej

 

Ważne informacje

Dyrektywa DAC-7: Nowe obowiązki dla operatorów platform cyfrowych

(R)ewolucja w JPK Księgi Rachunkowe. Zmiany w raportowaniu CIT

Podatek u źródła. Przegląd stosowania procedury WHT

Rekompensata dla przedsiębiorców za wzrost cen energii elektrycznej i gazu ziemnego bez CIT

Globalny podatek minimalny BEPS 2.0. Procedura naruszeniowa

Osoba kontaktowa

  • Indie: Sąd Najwyższy Indii potwierdza istnienie stałego zakładu

    W dniu 22 grudnia 2023 r. Wysoki Sąd w Delhi wydał wyrok potwierdzający istnienie stałego zakładu (PE) w Indiach. Sprawa dotyczyła odwołania sieci hoteli od decyzji Sądu Odwoławczego do Spraw Podatków Dochodowych (ITAT) w Delhi. ITAT podtrzymał decyzję organów podatkowych, uznając opłaty serwisowe otrzymane przez nieruchomość ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich (ZEA) od indyjskiej firmy za tantiemy podlegające opodatkowaniu. ITAT zdecydował również, że nieruchomość miała stały zakład w Indiach na mocy postanowień umowy podatkowej Indie-ZEA. Sprzeciwiając się temu, strona powołała się na inną decyzję Wysokiego Sądu w Delhi, argumentując, że do indyjskiego stałego zakładu nie można było przypisać żadnego dochodu, ponieważ siedziba główna poniosła straty.

    W kwestii istnienia stałego zakładu w Indiach, Wysoki Sąd odwołał się do ustaleń ITAT oraz decyzji Sądu Najwyższego, dochodząc do wniosku, że istotna kontrola nieruchomości nad funkcjonowaniem hoteli wskazywała na obecność stałego zakładu w Indiach. W odniesieniu do zysków przypisywanych do PE, Wysoki Sąd zauważył, że dochody z PE muszą być rozważane niezależnie, pomimo strat ponoszonych przez siedzibę główną. Sąd potwierdził również instrukcje ITAT dotyczące dostarczania szczegółowych informacji finansowych przez podatnika. Niemniej, mając na uwadze wcześniejszą decyzję (na którą powołała się sieć hoteli), Wysoki Sąd skierował pytanie o przypisanie dochodów do większej komisji sędziowskiej (to znaczy składu zwykle składającego się z trzech lub więcej sędziów) w sytuacji, gdy na poziomie podmiotu odnotowano straty.

  • Holandia i Belgia: Podpisanie umowy o stałym zakładzie home office

    W dniu 8 grudnia 2023 r., Holandia i Belgia podpisały umowę między właściwymi organami, wyjaśniającą interpretację przepisu o Stałym Zakładzie (PE) zawarte w artykule 5 ich umowy podatkowej. Umowa ta skupia się na kwestii, czy domowe biuro pracownika, który pracuje z kraju zamieszkania dla pracodawcy mającego siedzibę w innym kraju, stanowi PE.

    Umowa stanowi, że jeżeli pracownik pracuje sporadycznie lub okazjonalnie z domu i nie jest to część stałego schematu pracy (tj. regularna praca z domu), jego domowe biuro nie powinno być uznawane za PE. W przeciwnym razie, domowe biuro, które jest częścią stałego schematu pracy, może być uznane za PE, jeśli jest faktycznie do dyspozycji pracodawcy. Ma to miejsce, gdy pracodawca zleca pracę z domu. Jeżeli pracownik decyduje się na pracę z domu, mając możliwość pracy w biurze pracodawcy, zazwyczaj nie powstaje PE. Wynika to z faktu, że w takich przypadkach pracodawca nie wyznacza pracy z domu, a zatem domowe biuro nie może być uznane za będące do dyspozycji pracodawcy.

    Ponadto umowa wymienia czynniki wskazujące, które mają na celu ustalenie, czy domowe biuro może być uznane za znajdujące się do dyspozycji pracodawcy, ponieważ jest to ocena oparta na faktach, która powinna być dokonywana indywidualnie w każdym przypadku. Zaliczają się do nich m.in. umowne wymogi dotyczące biura domowego, faktyczny brak miejsca pracy w lokalizacji pracodawcy oraz niemożność jednostronnego zaprzestania korzystania z biura domowego przez pracownika bez wpływu na jego wyniki w pracy. Zapewnienie przez pracodawcę zasobów do wyposażenia biura domowego nie ma znaczenia przy ustalaniu PE.

    Dodatkowo, umowa zawiera dwa praktyczne założenia. Po pierwsze, biuro domowe nie powinno stanowić PE, jeśli pracownik pracuje z domu przez 50% lub mniej swojego całkowitego czasu pracy w okresie 12 miesięcy, zaczynając lub kończąc w danym roku podatkowym. Po drugie, działania przygotowawcze lub pomocnicze nie powinny być uważane za tworzące PE.

    Czytaj więcej (EN): PE Watch | Latest developments and trends, January 2024 (ey.com)

Archiwum

Zachęcamy do subskrybowania newslettera Podatki międzynarodowe.

Więcej o archiwalnych wydaniach newslettera TUTAJ.

  • Do 1 stycznia 2024 r. 22 jurysdykcje wprowadziły przepisy dotyczące minimalnego podatku

    Wraz z końcem 2023 r. wiele jurysdykcji doprowadziło swoje ustawodawstwo dotyczące minimalnego podatku Drugiego Filaru do końca. Do 1 stycznia 2024 r., 22 jurysdykcje wprowadziły przepisy dotyczące minimalnego podatku. Od 2024 r. międzynarodowe przedsiębiorstwa (MNE) muszą poruszać się w nowym, skomplikowanym zestawie przepisów.

    Pomimo istotnych postępów w wdrażaniu Drugiego Filaru inicjatywy BEPS 2.0, pewne niepewności pozostają. Ramy Włączające OECD/G20 ds. BEPS (Inclusive Framework) niedawno zaktualizowały swój plan działania na zakończenie prac nad Pierwszym Filarem. Państwa OECD nie uzgodniły jeszcze ostatecznych wytycznych dotyczących kwoty B ani nie zdecydowały o treści Wielostronnej Konwencji na temat Kwoty A (MLC). Nie jest też jasne czy wcześniejsze naciski polityczne na te dokumenty pomogą uczynić Pierwszy Filar sukcesem. Warto zauważyć, że choć zobowiązanie do zawieszenia podatków od usług cyfrowych (DST) i innych podobnych środków zostało oznaczone na koniec 2023 r., nie dokonano jego przedłużenia.

    Fakt, że Inclusive Framework nie odnowiła swojego zobowiązania do zawieszenia DST, może stworzyć otwarcie dla państw do wprowadzenia innowacyjnych środków podatkowych. Szczególnie godne uwagi jest quasi-DST we Francji na platformy streamingowe, co może wyznaczyć ton na rok 2024. Nadchodzący rok może pokazać, czy inne kraje będą naśladować ten schemat.

    Rok 2024 przynosi również okoliczności, które mogą krytycznie kształtować świat po BEPS. Po pierwsze, główne demokracje zaproszą miliardy obywateli do oddania głosu, ponieważ kluczowe wybory odbędą się w Unii Europejskiej, Stanach Zjednoczonych, Indiach, Bangladeszu i Indonezji. Wszelkie następstwa zmian na politycznej scenie i co za tym idzie, polityk ekonomicznych, mogą wprowadzić nowe polityki podatkowe.

    Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ) rozpocznie nową podróż podatkową po niedawnym uchwaleniu rezolucji, która modernizuje pracę podatkową organizacji. Nadchodzące negocjacje w Nowym Jorku mogą doprowadzić do zmian kierunkowych w rozwoju międzynarodowych polityk podatkowych.

    Poruszanie się w 2024 roku nie będzie polegało tylko na istniejących globalnych normach ustanowionych przez OECD i ONZ oraz nowych wytycznych opartych na tych normach czy wpływie inicjatyw krajowych i regionalnych, ale będzie również w dużej mierze zależało od wyników nadchodzących wyborów i trendów geopolitycznych. W oczekiwaniu na rozwój sytuacji w ciągu roku, globalne firmy będą zwracać uwagę na to, że zmiany regionalne i krajowe mogą zmienić ich zobowiązania podatkowe.

    Czytaj więcej (EN): The Latest on BEPS and Beyond | January 2024

  • Szwecja: Przyjęcie przepisów dotyczących wdrożenia globalnego podatku minimalnego

    W dniu 13 grudnia 2023 r., szwedzki parlament przegłosował ustawę dotyczącą wprowadzenia globalnego minimalnego podatku, wprowadzając drobne korekty do wersji, którą rząd szwedzki przekazał 26 października 2023 r. w projekcie aktu. Ustawa jest przede wszystkim wdrażana za pośrednictwem nowego prawa, Lag om tilläggsskatt för företag i stora koncerner (SFS 2023:875). Zasady postępowania są wprowadzane poprzez poprawki do obowiązującej ustawy o procedurze podatkowej.

    Ustawa dotyczy grup przedsiębiorstw wielonarodowych (MNE) zgodnie z zasadami GloBE, a także krajowych grup, które na zasadzie konsolidacji spełniają próg 750 milionów euro zgodnie z dyrektywą UE. Kluczowe przepisy dotyczące alokacji podatku uzupełniającego (Top-up tax) oraz obowiązków sprawozdawczych, mianowicie: Regułę Włączenia Dochodu (IIR) i Regułę Dochodów Niżej Opodatkowanych (UTPR), są uwzględnione w ustawie wprowadzajacej podatek globalny. Ponadto, Szwecja zdecydowała się wprowadzić krajowy podatek uzupełniający, który gwarantuje minimalne opodatkowanie na poziomie 15% dla podmiotów mających siedzibę w Szwecji na zasadzie konsolidacji. Zgodnie z zasadami, krajowy podatek uzupełniający ma być stosowany przed IIR i UTPR.

    Ustawa zawiera przepisy dotyczące tymczasowych zasad bezpiecznej przystani (Transitional Safe Harbour rules). Jeśli spełnione są określone kryteria, jurysdykcje mogą zostać wyłączone z obowiązku wykonania pełnego obliczenia GloBE i zwolnione z ekspozycji na podatek uzupełniający przez pierwsze trzy lata finansowe po wprowadzeniu ustawy (zakładając, że kryteria są spełnione w każdym roku).

    Podmioty nadrzędne objęte zakresem ustawy będą zobowiązane do złożenia informacji GloBE do szwedzkiego urzędu skarbowego. Ponadto, jeżeli należy zapłacić podatek uzupełniający GloBE, konieczne będzie złożenie deklaracji podatkowej GloBE do szwedzkiego urzędu skarbowego. Pierwsze zgłoszenie informacji GloBE powinno zostać złożone nie później niż 18 miesięcy po zakończeniu roku finansowego, do którego odnosi się sprawozdanie. Następnie termin zgłoszenia informacji GloBE wynosi najpóźniej 15 miesięcy po zakończeniu danego roku finansowego. Deklaracja podatkowa GloBE powinna zostać złożona miesiąc po złożeniu informacji GloBE.

    Szwedzka ustawa nie uwzględnia żadnej części zaleceń administracyjnych OECD z lipca czy grudnia, a niektóre aspekty zaleceń administracyjnych z lutego 2023 r. nie zostały uwzględnione wcale. Ustawa nie uwzględnia zaleceń z lipca, a tym samym bezpieczna przystań QDMTT oraz bezpieczna przystań UTPR nie są wdrażane za pomocą szwedzkiej ustawy wprowadzajacej globalny podatek miniamlany.

    Czytaj wiecej (EN): Sweden passes legislation on the implementation of the Global minimum tax (ey.com)

  • Niemcy i Luksemburg: Ogłoszenie przepisów przejściowych dotyczących obowiązków sprawozdawczych platform cyfrowych w ramach DAC7; pozostałe kraje utrzymują termin sprawozdawczy do 31 stycznia 2024 r.

    Niemiecki Federalny Urząd Skarbowy niedawno ogłosił przejściowe zasady dotyczące obowiązków sprawozdawczych na mocy DAC7, przesuwając pierwotny termin na okres sprawozdawczy 2023 r. Władze podatkowe Luksemburga ogłosiły, że termin na złożenie deklaracji DAC7 za 2023 r. będzie przesunięty na 19 lutego 2024 roku (zamiast na 31 stycznia 2024 roku). Większość krajów jednak utrzymuje termin sprawozdawczy na dzień 31 stycznia 2024 r. na mocy dyrektywy DAC7. Niemcy i Luksemburg ogłosiły jednak przejściowe zasady i przesunęły terminy, co potwierdza poniższy alert podatkowy.

    Czytaj więcej (EN): Germany and Luxembourg announce transitional rules for digital platform reporting obligations under DAC7; other countries retain 31 January 2024 reporting deadline (ey.com)

  • Belgia: Przyjęcie zasad CFC opartych na podejściu podmiotowym

    Federalny rząd Belgii przyjął nowe zasady dotyczące opodatkowania niedystrybuowanych zysków kontrolowanej zagranicznej spółki (CFC). Reforma ta stanowi przejście od Modelu B (podejście transakcyjne) do Modelu A (podejście podmiotowe) Dyrektywy UE przeciwko unikaniu opodatkowania (ATAD). Nowe zasady obowiązują od roku podatkowego 2024 i dotyczą lat finansowych kończących się w dniu lub po 31 grudnia 2023 r.

    Poprzedni reżim CFC, obowiązujący od roku podatkowego 2020, miał na celu opodatkowanie nierozdzielonych zysków z kontrolowanych spółek córek lub filii o niskim podatku, wynikających z sztucznej transakcji lub serii transakcji ustanowionych w celu uzyskania korzyści podatkowej. Aby to podejście miało zastosowanie, istotne funkcje osób generujące dochód CFC musiały być zlokalizowane w Belgii. Nowe zasady skoncentrowane są przede wszystkim na opodatkowaniu pasywnych zysków CFC, które jest bezpośrednio własnością belgijskiej spółki kontrolującej i podlega niskiemu opodatkowaniu za granicą, chyba że CFC ma wystarczającą substancję gospodarczą.

    Aby ocenić, czy część zysku zagranicznej spółki powinna być włączona do podstawy opodatkowania belgijskiej spółki kontrolującej, należy najpierw określić, czy zagraniczna spółka kwalifikuje się jako CFC. Następnie należy ocenić, czy CFC kwalifikuje się do korzystania z odpowiedniej bezpiecznej przystani. Jeśli tak jest, jego zyski nie są wliczane do podstawy opodatkowania belgijskiej spółki kontrolującej. Jeśli nie ma zastosowania żadna bezpieczna przystań, powinna zostać obliczona kwota nierozdzielonego zysku CFC do włączenia do podstawy opodatkowania belgijskiej spółki kontrolującej.

    Czytaj więcej (EN): Belgium adopts entity-approach CFC rules (ey.com)

  • Włochy: Wydanie ustawy budżetowej na 2024 r. i dekretów o reformie podatkowej

    Proces wdrażania kompleksowej reformy podatkowej trwa poprzez publikację kilku dekretów ustawodawczych przez rząd włoski zgodnie z zasadami ustanowionymi przez ustawę nr 111/2023 (ustawę umożliwiającą), datowaną na 9 sierpnia 2023 r.[1] Dekret ustawodawczy nr 209, datowany na 27 grudnia 2023 r. (dekret podatkowy międzynarodowy), został opublikowany w Dzienniku Ustaw nr 301 z dnia 28 grudnia 2023 r. i wchodzi w życie z dniem 29 grudnia 2023 r. Między innymi, dekret podatkowy międzynarodowy wprowadza postanowienia dotyczące drugiego filaru, zmienia przepisy dotyczące CFC, wprowadza system ochrony przed karami dla hybryd ATAD 2 oraz system zwolnienia z podatku dla onshoringu biznesu[2]. Dekret podatkowy międzynarodowy zmienia również zasady dotyczące rezydencji podatkowej dla osób prawnych i osób fizycznych, wprowadzając istotne zmiany do "reżimu pracowników przybywających".

    Dekret ustawodawczy nr 219, datowany na 30 grudnia 2023 r. (dekret dotyczący orzeczeń podatkowych), został opublikowany w Dzienniku Ustaw nr 2 z dnia 3 stycznia 2024 r. i wchodzi w życie z dniem 18 stycznia 2024 r. Częściowo dekret dotyczący orzeczeń podatkowych zwiększa stopień ochrony dostępnej dla podatników podczas wstępnych etapów kontroli podatkowych.

    Dekret ustawodawczy nr 220, datowany na 30 grudnia 2023 r. (dekret dotyczący sporów podatkowych), został opublikowany w Dzienniku Ustaw nr 2 z 3 stycznia 2024 r. i wchodzi w życie z dniem 4 stycznia 2024 r. Między innymi, dekret ten zawiera przepisy zachęcające do rozstrzygania sporów podatkowych poprzez wzmocnienie istniejących metod ugodowych przed sądem.

    Dekret ustawodawczy nr 221, datowany na 30 grudnia 2023 r. (dekret dotyczący współpracy w zakresie zgodności) został opublikowany w Dzienniku Ustaw nr 2 z 3 stycznia 2024 r. i wchodzi w życie z dniem 18 stycznia 2024 r. Dekret ten, między innymi, wprowadza znaczne usprawnienia do istniejącego programu zgodności we Włoszech (wprowadzonego po raz pierwszy przez dekret ustawodawczy nr 128/2015), który ma na celu promowanie bieżącej współpracy między organami podatkowymi a podatnikami w celu zapobiegania sporom podatkowym i zminimalizowania lub nawet uniknięcia sankcji podatkowych[3].

    Dekret ustawodawczy nr 216, datowany na 30 grudnia 2023 r. (dekret dotyczący podatku dochodowego), został opublikowany w Dzienniku Ustaw nr 303 z 30 grudnia 2023 r. i wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 2023 r. Częściowo, dekret dotyczący podatku dochodowego znosi system odliczenia odsetek wyliczonych (NID) i wprowadza nowy próg podatkowy i nowe stawki dla osób prywatnych na rok 2024.

    Finalnie, 29 grudnia 2023 r., włoski parlament dał definitywne zielone światło dla ustawy budżetowej Włoch nr 213 z dnia 30 grudnia 2023 r. (ustawa budżetowa na 2024 r.). Ustawa budżetowa na 2024 r. została opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 303 z dnia 30 grudnia 2023 r. i wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2024 r. Główne środki podatkowe wprowadzone przez ustawę budżetową na 2024 r. dotyczą rozszerzenia systemu zwolnienia od uczestnictwa na kwalifikujące się spółki niebędące mieszkańcami oraz wprowadzenia systemu step-up dla włoskich udziałów posiadanym przez nie-mieszkańców.

    Główne zmiany podatkowe wprowadzone przez niedawno uchwalony zestaw przepisów, są następujące:

    Dla korporacji:

    • Wprowadzenie postanowień Drugiego Filaru
    • Zmiana regulacji CFC.
    • Wprowadzenie reżimu ochrony przed karami dla hybryd ATAD 2.
    • Wprowadzenie reżimu zwolnienia z podatku dla onshoringu biznesu.
    • Zmiany w zasadach dotyczących rezydencji podatkowej.
    • Rozszerzenie reżimu zwolnienia od podatku od zysków kapitałowych na podmioty z UE.
    • Zniesienie korzyści NID.
    • Wzmocnienie reżimu współpracy podatkowej i ochrony przed karami.
    • Zmiany w systemie step-up dla włoskich gruntów i udziałów posiadanych przez nie-rezydentów.

    Dla osób prywatnych:

    • Zmiany w zasadach dotyczących rezydencji podatkowej.
    • Zmiany w "reżimie pracowników przybywających".
    • Zmiana progów i stawek podatkowych od dochodu na rok 2024.

    Czytaj więcej (EN): Italy issues 2024 Budget Law and tax reform decrees (ey.com)

    Przypisy:

    [1] Zob. Globalny alert podatkowy EY, Włochy zatwierdzają ramy dużej reformy podatkowej, w tym zasady Drugiego Filaru BEPS, z dnia 25 sierpnia 2023 r.

    [2] Zob. Globalny alert podatkowy EY, Włochy zatwierdzają przepisy dotyczące Drugiego Filaru BEPS i inne istotne zmiany podatkowe, w tym system ochrony przed karami za niedopasowanie hybrydowe ATAD 2, z dnia 22 grudnia 2023 r.

    [3] Zob. Globalny alert podatkowy EY, Nowa włoska ustawa upoważniająca do reformy podatkowej zapowiada pozytywne zmiany w programie zgodności współpracy, z dnia 28 września 2023 r.

  • Hiszpania: Publikacja projektu ustawy o wdrożeniu Dyrektywy UE w sprawie Minimalnego Opodatkowania

    W dniu 20 grudnia 2023 r. Ministerstwo Finansów opublikowało projekt ustawy wprowadzającej do hiszpańskiego prawa krajowego efektywną stawkę podatkową wynoszącą 15% dla przedsiębiorstw wielonarodowych i dużych grup krajowych, w ramach konsultacji publicznych. Projekt ustawy jest generalnie zgodny z Dyrektywą UE w sprawie minimalnego podatku[1] oraz zasadami modelowymi Drugiego Filaru[2] (OECD Model Rules), zatwierdzonymi przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD)/G20 Inclusive Framework on Base Erosion and Profit Shifting (BEPS). Projekt ustawy jest strukturą odrębnej ustawy podatkowej, która nie jest przeznaczona do wdrożenia w ramach istniejącej hiszpańskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

    Projekt ustawy wprowadza Zasadę Włączania Dochodów (IIR) oraz Zasadę Dotyczącą Niedopuszczalnie Opodatkowanych Zysków (UTPR). Projekt ustawy korzysta z opcji zapewnionej w Dyrektywie UE o globalnym minimalnym podatku, wprowadzając Kwalifikowany Krajowy Minimalny Dodatkowy Podatek (QDMTT), co pozwala Hiszpanii na pobranie dodatkowego podatku od nadwyżkowego zysku nisko opodatkowanej hiszpańskiej jednostki, która jest częścią grupy wchodzącej w zakres dyrektywy. Co więcej, projekt ustawy zawiera klauzulę interpretacyjną, określającą dynamiczną interpretację krajowych przepisów hiszpańskich zgodnie z Modelowymi Zasadami, Komentarzami i Wytycznymi Administracyjnymi OECD. IIR i QDMTT wejdą w życie z mocą wsteczną na rok podatkowy rozpoczynający się w dniu lub po 31 grudnia 2023 r. UTPR będzie obowiązywał na lata podatkowe rozpoczynające się w dniu lub po 31 grudnia 2024 r. Projekt ustawy zawiera również Tymczasową Bezpieczną Przystań dla sprawozdań kraj po kraju (CbCR), Bezpieczną Przystań QDMTT i Tymczasową Bezpieczną Przystań UTPR.

    Projekt ustawy był otwarty na konsultacje publiczne do 19 stycznia 2024 r.

    Czytaj więcej (EN): Spain publishes draft legislation on implementation of EU Minimum Tax Directive (ey.com)

    Przypisy:

    [1] Dyrektywa Rady (UE) 2022/2523 z dnia 14 grudnia 2022 r. w sprawie zapewnienia ogólnego minimalnego poziomu opodatkowania wielonarodowych grup przedsiębiorstw i dużych grup krajowych w Unii Europejskiej.

    [2] OECD (2021), Wyzwania podatkowe wynikające z cyfryzacji gospodarki - Globalne modelowe zasady przeciwdziałania erozji bazy podatkowej (Drugi Filar): Inclusive Framework w sprawie BEPS, OECD, Paryż, https://www.oecd.org/tax/beps/tax-challenges-arising-from-the-digitalisation-of-the-economy-global-anti-base-erosion-model-rules-pillar-two.htm.

Wyroki

  • Kwestia obowiązków płatnika CIT w przypadku, gdy wypłaty na rzecz nierezydenta nie przekraczają limitu 2.000.000 zł oraz gdy przekraczają tę kwotę

    Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 610/21 orzekł, że obowiązek dochowania należytej staranności przewidziany dla wypłat należności nieprzekraczających w ramach roku podatkowego kwoty 2.000.000 zł, nie może być rozumiany jako obowiązek podejmowania działań zastrzeżonych dla realizacji wypłat należności przekraczających tę kwotę, dla których ustawodawca wprowadził inne zasady (np. składanie odpowiednich oświadczeń). Odnosząc się z kolei do obowiązków płatnika dokonującego wypłat powyżej 2.000.000 zł (w stanie prawnym obowiązującym w 2019 r.) w związku z art. 26 i nast. CIT – wypłaty tych kwot rzeczywiście obwarowane są szeregiem obowiązków, które ciążą na płatnikach tego podatku. 

  • Zwolnienie z podatku u źródła z art. 21 ust. 3 CIT w przypadku spółki działającej w formie prawnej "société par actions simplifiée"

    Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 11 stycznia 2024 r., sygn. III SA/WA 2311/23 orzekł, że zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 CIT nie będzie miało zastosowania do wypłat wynagrodzenia stanowiącego należności licencyjne pomiędzy spółką a spółką siostrą, działającą w formie prawnej "société par actions simplifiée" ponieważ forma tej spółki nie została wymieniona w załączniku nr 5 do ustawy podatkowej. 

  • Kwestia zwolnienia z opodatkowania (na zasadach ogólnych) dochodów funduszu inwestycyjnego ze sprzedaży lub najmu nieruchomości

    Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 462/21 orzekł, że nieprawidłowe jest stanowisko, że z art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. g CIT nie można wywodzić, iż dochody funduszy inwestycyjnych zamkniętych uzyskiwane z najmu nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1 u.p.d.o.p., podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, tj. według stawki 19% albowiem "lit. g. wprowadza jedynie opodatkowanie FIZ podatkiem od nieruchomości komercyjnych, przewidzianym w art. 24b CIT" - a zatem fundusz podlega jedynie opodatkowaniu szczególną formą podatku tj. tzw. podatkiem od nieruchomości komercyjnych. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 57 CIT nie mówi o przychodach z budynków objętych tym podatkiem z art. 24b tejże ustawy, tylko dookreśla nieruchomości, z których dochody mają być osiągane, poprzez odesłanie do definicji z art. 24b ust. 1 CIT.

  • Ulga B+R a uwzględnianie kosztów kwalifikowanych w dochodach z działalności w SSE oraz z działalności objętej decyzją o wsparciu

    Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 549/21 orzekł, że koszty kwalifikowane uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego, o których mowa w art. 18d ust. 6 CIT, oznaczają wszystkie koszty kwalifikowane stanowiące dla spółki odpowiednio koszty działalności prowadzonej na terenie SSE i koszty działalności prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji — nie są objęte odliczeniem, o którym mowa w tym przepisie. Zdaniem sądu, odliczeniu podlegałaby natomiast koszty kwalifikowane, które nie są kosztami działalności przedmiotowo zwolnionej od podatku w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a CIT.

  • Kwalifikacja w kontekście art. 21 ust. 1 pkt 2a CIT usług udostępnienia spółce zasobów operacyjnych (pracowników) innych spółek wchodzących w skład grupy

    Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 550/21 orzekł, że usługi udostępniania pracowników innych spółek wchodzących w skład grupy, którzy pełnią określone funkcje związane z m.in. koordynacją nie są tożsame z usługami zarządzania i kontroli, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a CIT ani nie stanowią świadczenia o podobnym charakterze, gdyż w sytuacji tej brak jest cech charakterystycznych dla tego rodzaju świadczeń. Spółka delegująca pracowników nie miała wpływu na działania tych osób. W związku z tym, zdaniem sądu nie można twierdzić, że świadczenie to polegało na zarządzaniu i kontrolą, skoro od momentu oddelegowania spółka traci uprawnienia do jakiegokolwiek wpływu na działania tych pracowników.

  • Przesłanki opodatkowania podatkiem liniowym dochodów wspólnika niemieckiej spółki komandytowej w przypadku powstania zakładu budowlano-montażowego w Polsce

    Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 519/21 orzekł, że na gruncie art. 9a ust. 2 PIT o osiągnięciu przychodu, jako elementu konstrukcyjnego podatku, którego uzyskanie w podatku dochodowym stanowi (obok osiągnięcia dochodu) przedmiot opodatkowania, można mówić nie wcześniej, jak z dniem powstania obowiązku podatkowego. Zatem, skoro w realiach sprawy, obowiązek podatkowy podatnika powstanie dopiero po upływie 12 miesięcy od rozpoczęcia robót, to tym samym osiągnięcie przez niego pierwszego przychodu w rozumieniu art. 9a ust. 2 u.p.d.o.f. także nastąpi po upływie 12 miesięcy od rozpoczęcia tych robót. 

  • Przesłanki stosowania art. 15e ust. 11 pkt 1 CIT dotyczące wyłączenia ograniczenia limitowania KUP

    Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 491/21 orzekł, że ustawodawca ustanawiając w art. 15e ust. 11 pkt 1 CIT wyłączenie ograniczenia limitowania KUP, nie uzależnił tego wyłączenia od inkorporowania poniesionego wydatku wprost w cenie produktu, czy też usługi. Warunkiem wyłączenia danego wydatku z limitu rozpoznania KUP jest to, by wydatek ten jako koszt uzyskania przychodów był bezpośrednio związany z czynnością wytworzenia lub nabycia towaru lub świadczenia usługi.

  • Kwestia ustalenia limitu odliczenia, o którym mowa w art. 20 ust. 1 CIT dla podatku u źródła zapłaconego za granicą

    Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 stycznia 2024 r., sygn. III SA/WA 2141/23 orzekł, że nie do zaakceptowania jest sytuacja, w której WHT pobierany jest od przychodu, zaś do obliczenia limitu określonego w art. 20 ust. 1 CIT stosuje się kwotę dochodu, zważywszy, że zagraniczny kontrahent nie uwzględnia kosztów uzyskania przychodów poniesionych przez spółkę. Z uwagi na niekonsekwentne posługiwanie się przez ustawodawcę pojęciami przychodu i dochodu w przypadku pobierania podatku u źródła od przychodu, sąd uznał stanowisko organu, że przychód uzyskany za granicą należy pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu za nieprawidłowe.

  • Obniżenie kapitału zakładowego spółki sprzed opodatkowania estońskim CIT, a ukryte zyski

    Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 5 stycznia 2024 r., sygn. III SA/WA 2190/23 orzekł, że otrzymane przez wspólnika/wspólników świadczenie wynikające z obniżenia kapitału zakładowego spółki poprzez umorzenie i wypłacenie z tego tytułu wynagrodzenia, finansowanego ze środków zgromadzonych w kapitale zapasowym spółki stanowiących zyski spółki z lat ubiegłych (tj. zgromadzone w spółce przed rozpoczęciem stosowania ryczałtu), nie stanowi ukrytych zysków, o których mowa w art. 28m ust. 3 CIT.

Rulingi

  • Opinia o stosowaniu preferencji WHT a próg 2.000.000 zł o którym mowa w art. 26 ust. 2e CIT

    Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 18 stycznia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.640.2023.1.EJ, że w myśl art. 26 ust. 2e CIT, postanowienia tego przepisu stosuje się (z zastrzeżeniem art. 26 ust. 2g CIT). Tym samym należy stwierdzić, że należności wypłacane przez wnioskodawcę, które będą objęte opinią o stosowaniu przez płatnika zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego (opinia o stosowaniu preferencji), nie będą brane pod uwagę przy kalkulacji progu 2.000.000 zł.

  • IP Box a koszty kwalifikowane w kontekście amortyzacji maszyn

    Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 17 stycznia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.644.2023.2.PC, że naliczona przez spółkę amortyzacja zaliczona do KUP od nowych środków trwałych, używanych w ramach projektów B+R – stanowi koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 3 ustawy o CIT i może zostać odliczona od podstawy opodatkowania w ramach ulgi B+R.

  • Przesłanki uznania robota za robota wykorzystywanego dla zastosowań przemysłowych w świetle przepisów dotyczących ulgi na robotyzację

    Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 17 stycznia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.633.2023.1.MK, że roboty wykorzystywane w celach magazynowych (właściwe przechowywanie, sortowanie) oraz dystrybucyjnych (kontrola zapasów, usprawnienie realizacji zamówienia) nie będą spełniały definicji robota przemysłowego określonej w art. 38eb ust. 3 CIT, ponieważ nie będą wykorzystywane „dla zastosowań przemysłowych” (tj. w produkcji różnego rodzaju towarów i wyrobów), a tym samym nie będą mogły skorzystać z ulgi na robotyzację. 

  • Ulga B+R w firmie działającej w zakresie IT

    Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 12 stycznia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.710.2023.2.ZK, że działalność wnioskodawcy polegająca na opracowaniu i stworzeniu kompletnego środowiska programistycznego (oprogramowania) – stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co w konsekwencji uprawnia spółkę do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność B+R na podstawie art. 18d ustawy o CIT, w tym kosztów wynagrodzenia pracowników.

  • Fundacja rodzinna a obowiązek zapłaty podatku z tytułu zagranicznej jednostki kontrolowanej (CFC)

    Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 9 stycznia 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.517.2023.4.RK/KW, że fundacja jako podmiot zwolniony z opodatkowania CIT nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu zagranicznej jednostki kontrolowanej wynikającego z art. 24a ust. 1 CIT.

  • Podatek u źródła z tytułu wynagrodzenia za oprogramowanie

    Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 3 stycznia 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.618.2023.1.DK, że wynagrodzenie z tytułu nabycia licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie nie mieści się w katalogu określonym w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, w związku z czym wypłata ww. należności dostawcy, będącym podmiotem zagranicznym nie powoduje powstania obowiązku poboru podatku u źródła.

Newsletter Podatki międzynarodowe

Otrzymuj bezpośrednio na maila najważniejsze informacje z zakresu międzynarodowego prawa i planowania podatkowego. 

 

Zapisz się

Wydarzenia EY

 

Tax Agenda

Zapoznaj się ze zmianami i aktualnościami podatkowymi w krajach Europy Środkowej, Wschodniej i Południowej.

Sprawdź (EN)

  

Kontakt